تولید مقاطع آلومینیومی

به طور کلی اکستروژن به فرایندی گفته می شود که طی آن بیلت های آلومینیوم،تحت فشار از داخل قالب با شکل خاص رد شده و سطح مقطعی را تولید می کند.

اکستروژن روشهای مختلفی دارد که ساده ترین شکل آن به صورت اکسترود مستقیم است.کانتیر دستگاه از چند لایه فولادی ساخته شده است و معمولا قادر به تحمل تنش های شعاعی بسیار بالا می باشد.برای تولید پروفیل آلومینیوم از بیلت آلومینیوم که قبلا در کوره پیش گرم،به دمای مناسب تولید رسیده داخل دستگاه قرار داده می شود.

سپس دامی پشت بیلت قرار گرفته و سنبه پرس به وسیله نیروی سیلندرهای قدرتمند هیدرولیکی بر روی بیلت فشار وارد می کند.در اثر فشار وارد شده دما بالا می رود و مواد نیمه مذاب و خمیری مانند از داخل قالب عبور کرده و شکل پروفیل را می سازند.وجود نیروهای اصطکاکی به میزان قابل توجهی باعث افزایش فشار دستگاه پرس می شود.

در فاز اول تولید هنگامی که بیلت پشت قالب قرار گرفته،فشار دستگاه سریعا به بالاترین مقدار خود افزایش پیدا می کند و وضعیت تولید پروفیل ناپایدار است.برای اصلاح مشکلات قالب از سر شاخه بیرون آمده از قالب استفاده می کنند که بیان کننده مشکلات موجود در تولید است.پروفیل اکسترود شده که از قالب خارج می شود را باید به صورت دستی یا اتوماتیک بیرون کشید.این کار فشار را بسیار کاهش می دهد  و به تولید پروفیل مطلوب کمک می کند.دستگاه پولر،پروفیل را به طور یک دست و با قدرت یکسان بیرون میکشد و بر روی ریل های مقابل دستگاه قرار می دهد.این عمل تا حد بسیاری به تابگیری و اصلاح پیچیدگی پروفیل کمک میکند.در فاز دوم تولید بیلت به حالت پایدار رسیده و فشار روی دستگاه کاهش پیدا میکند و پروفیل نیز کیفیت خوبی خواهد داشت.در فاز سوم بیلت کم کم به انتها رسیده،فشار بر روی دستگاه به کمترین حد خود می رسد.

بعد از تمام شدن یک بیلت  بیلت های بعدی به صورت متوالی در دستگاه قرار می گیرند.با این روش می توان به طول بی نهایت پروفیل ها را تولید کرد.بعد از تولید میتوان پروفیل های اکسترود شده را به ابعاد دلخواه با اره برش زد.معمولا در فرایند تولید ۶ تا ۸ در صد طول بیلت قسمت انتهایی آن است که در فرایند تولید استفاده نمی شود و به آن ته بیلت می گویند.دماعنصر بسیار مهمی در فرایند تولید پروفیل اکستروژن است.با بالا رفتن دما تنش مواد کاهش پیدا می کند  و اکستروژن راحتر صورت می گیرد اما ممکن است دما به نقطه ذوب آلیاژ نیز برسد که این اتفاق موجب از بین رفتن خواص مورد نظر برای آلیاژهای استفاده شده در تولید می شود.افزایش سرعت رام باغث افزایش فشار و در نتیجه بالاتر رفتن دمای آن می شود.در سرعت های کمتر رام،گرمای تولید شده برای انتقال کمتر و همچنین سرعت تولید پروفیل کمتر می باشد.برای کاهش ضایعات تولید،باید در تمامی مراحل تولید بر روی دما،فشار و سرعت کنترل داشت.پیچیدگی روابط بین این سه متغیر باعث شده تا تلورانس میزان سختی پروفیل های تولید شده متفاوت باشد.